Dankbaar

Na het vrijwilligersproject schreef ik een stuk over mijn ervaringen.
Dit stuk staat in de Missionaire Agenda, de 4e druk.

"Monoloog door de zachte stem, monotoon door de klank in de zachte stem
Een prater praat veel maar hij spreekt pas echt als hij spreken moet
En als hij spreken doet, voelt het alsof de luisteraar, luisteren moet
Klinkt niet echt soeps, maar de soep smaakt veel beter

Nederlands, Ghanees met wat Curasaus, wat Zambiaans en aan de zijkant een Surinaamse peper
Ik voel me hoog net de sopraan stem, en ik kan eindelijk delen wie ik echt ben
Want wie ik ben, en wie ik echt ben, is een wereld van verschil
Dat illustreer ik in een bril, met ID als montuur en de glazen mijn persoonlijkheid
De bril kan zich onderscheiden door pure echtheid, echtheid in de vorm van jezelf zijn, simpel zat toch? simpel zat

Kom uit het land van Kwame Nkrumah, het land van Banku en Fufu
Het land van de trotro, het land van vriendelijk zijn en respect hebben
Respect toekennen
Niks gaat ala minute maar daar wen je aan
Niks gaat hoe je dat wil maar daar wen je aan
Geplaagd door corruptie en de overheid
Gezegend met natuur en de zonneschijn
Derdegraads liefde voor het land zo diep zit het
Overal Ghanese vlag zo verliefd is het
En de Desi rata voor het land is een waslijst, tot je dieper kijkt
De kern zit geschreven op een gouden plak, de kern zit verstopt in een zwarte zak, en wie vindt het dan, wie overwint het dan?

Terugblikken op een goede reis, terugkeren van een levenswijze en wat zou ik graag langer blijven. Wat zou ik daar graag langer blijven."